De bestaanszekerheid van een groeiende groep mensen staat onder druk door de wereldwijde ontwikkelingen en hun gevolgen op de economie. Landelijke beleidswijzigingen gaan het gemeentelijk minimabeleid en het stelsel rondom kind- en gezinsbescherming de komende jaren sterk beïnvloeden. De taken in het sociaal domein veranderen. Bijvoorbeeld door de vraag naar complexere jeugdzorg, verdere vergrijzing en de zorg voor Oekraïners. Tegelijkertijd groeien de beperkingen om deze taken goed uit te voeren vanwege stijgende kosten én een gebrek aan professionals en vrijwilligers. Door de verschillen in kansen loopt de ontwikkeling van bepaalde groepen inwoners achter. De coronapandemie heeft deze achterstanden versterkt. Zo zien we achterstanden in de sociaal-emotionele en motorische ontwikkeling, in sportdeelname, bewegen en zwemvaardigheden. De overheid wil dichter bij inwoners staan door meer zorg en ondersteuning lokaal te organiseren en ontmoeting tussen inwoners te stimuleren, bijvoorbeeld via sport.